Jesteś tutaj:Strona główna / Warszawa / Teatr Narodowy w Warszawie / Miłość na Krymie
Miłość na Krymie
Jerzy Jarocki był jednym z pierwszych reżyserów sięgających po teksty Mrożka (Policja, 1958). Często też – z woli autora – realizował prapremiery jego utworów, a w sumie na scenie wystawił dziesięć przedstawień sztuk Mrożka. Na swoje trzecie przedstawienie w Teatrze Narodowym – po Błądzeniu i Kosmosie – Jarocki wybrał tekst, który dotychczas omijał. Sam autor mówił o sztuce: „Z całą pewnością nie powinien być to zagubiony Krym, czyli historia – ale pierwsze miejsce należy się miłości.” Za jego zgodą Jarocki nieco dramat zmodyfikował i uzupełnił. Chciał to zrobić już wiele lat temu, wówczas jednak Sławomir Mrożek nie zgodził się na żadne zmiany. Tym razem stało się inaczej, a zrealizowany w Teatrze Narodowym spektakl jest przykładem na to, że warto poczekać nawet kilkanaście lat, by móc zrobić przedstawienie według własnych wyobrażeń. Spotkanie dwóch mistrzów – Mrożka i Jarockiego – daje znakomity rezultat. Sztuka, w porównaniu z tekstem oryginalnym została odrobinę uwspółcześniona, reżyser wzbogacił ją o przemyślenia i doświadczenia ostatnich lat, także tyh po upadku komunizmu. Oglądając spektakl ma się zresztą nieodparte wrażenie, że zarówno Mrożek, jak i Jarocki uważają, iż obecna rzeczywistość nie potrzebuje już intelektualistów – bohaterów nie potrafiących znaleźć swego miejsca w świecie drobnych cwaniaczków, którzy żyją za pożyczone, a uważają, że własność jest podstawą demokracji.
Audiodeskrypcja - Izabela Künstler
Napisy dla niesłyszących - Urszula Butkiewicz
Premiera sztuki z audiodeskrypcją i napisami dla niesłyszących odbyła się 6 stycznia 2011 roku.
Przedstawienie teatralne z audiodeskrypcją zostało zrealizowane w ramach projektu Teatr „Poza Ciszą i Ciemnością” ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego
