Fundacja Kultury Bez Barier - Aktualności - Absolutna klasyka, absolutnie ważne pytania

Spektakl „Zbrodnia i kara” z audiodeskrypcją i napisami w Teatrze Powszechnym  „Zbrodnia i kara” 25 maja 2012, godz. 19.00.

Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” i Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie zapraszają osoby niewidome i niesłyszące na spektakl Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza.

Spektakl został przystosowany dla osób niepełnosprawnych sensorycznie w ramach projektu Teatr "Poza Ciszą i Ciemnością" – edycja 2012.

Projekt jest dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

 Bilety w cenie 30 zł.

Rezerwacja miejsc w Teatrze Powszechnym

tel. 22 818 48 19 - Teresa Gałecka z Biura Obsługi Widzów

godz. 9.00 do 16.00 albo Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” a.zorawska@dzieciom.pl

O spektaklu:

Zbrodnia i kara to wyjątkowe spotkanie z klasyką literatury światowej. Propozycja nie tylko ściśle teatralna, ale przede wszystkim zaczyn fascynującej dyskusji nad kondycją człowieka, nad źródłami moralności, granicami wolności i kwestią odpowiedzialności człowieka wobec otaczającego go społeczeństwa. Ponadto, jest to głębokie i wciąż aktualne studium psychologiczne, ujęte w formę kryminalnej fabuły.

Pretekstem do powstania Zbrodni kary była notatka w gazecie, mówiąca o banalnej, zdawałoby się zbrodni: młody człowiek, bez wyraźnego powodu zamordował starszą kobietę, a potem, chcąc się pozbyć świadka, także jej siostrę. Podejrzenie pada na studenta - Rodiona Raskolnikowa. Po pewnym czasie okazuje się, że motywem podwójnego morderstwa mogła być wcale nie chęć zagarnięcia kilku drobiazgów, lecz… wyrafinowana teoria, głosząca, iż istnieje w świecie specjalny typ ludzi „wyższego rzędu”, którym wolno wszystko, gdyż nie tylko żyją oni ponad moralnością, lecz sami ją tworzą.

Czy nie brzmi to znajomo, współcześnie? O ilu takich ideologicznych zbrodniach czytamy codziennie w gazetach, ilu ludzi, stawiających się ponad prawem, oglądamy w telewizji, czy w Internecie? Zbrodnia i kara to podróż w głąb zła, tkwiącego głęboko w ludzkiej naturze. Psychologiczne śledztwo sędziego Porfirego, mające na celu nie tyle zmuszenie Raskolnikowa do przyznania się, ile do zrozumienia własnego błędu, pozwala nam, krok po kroku, odkrywać te mroczne tajemnice ludzkiej natury.

Tytułowa „kara” to nie jest jakikolwiek wyrok, który może wydać sąd, lecz męczarnia wyrzutów sumienia, odczuwana przez człowieka, który zrozumiał swój błąd.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury
i Dziedzictwa Narodowego